Trailrunnen met de zon als kompas

Vandaag was de dag precies zoals hij moest zijn. Een vroeg voorjaarszonnetje, een fijne temperatuur van bijna 15 graden en duizenden vogels die fluiten. We plannen een lange trainingsloop over de Mookerheide en de stuwwal op de St Jansberg. En totaal onverwacht word de geplande duurloop een ideale trailrun. Want als de navigatie ons in de steek laat, lopen we rustig verder met de zon als kompas.

We starten in Mook. Goed voorbereid met de GPS-route in de Fenix 3 van Hans en met voldoende water en koeken in onze rugzakjes gaan we op weg. Op de Mookerheide kijken we ver weg over de uitgestrekte vlakte, naar de kerktorens van Cuijk. Ik stel me voor hoe alle dorre heidestruiken straks allemaal paars en roze zullen zijn. Verder gaat het de St. Jansberg op, langs het beekje en bosmeertje.

En dan houdt de Fenix 3 er mee op! Weg GPS-track, alleen nog een zwart scherm. We besluiten verder te gaan op ons gevoel. Af en toe stoppen we om te overleggen. Hoe staat de zon? Waar komen we uit? Hoeveel km’s leggen we af en hoe ver is het dan nog weer terug?

Uiteindelijk lopen we twee uur door het prachtige Ketelwald richting Milsbeek. Soms kiezen we voor stukjes klimmen, dan weer nemen we de bredere bospaden. De route volgend op ons gevoel en met de zon als kompas voelen we ons de koning van het bos. In het zonnetje eten we een boterhammetje en genieten we van het uitzicht. Vriendelijke wandelaars wijzen nog even de weg terug richting Mookerheide.

Dit was een run zoals trailrunnen bedoeld is. Genieten van de natuur, stevige kuiten van de hoogtemeters, even uitrusten in de zon en lopen op je gevoel. Mindful running. Samen!